Τροφή για σκέψη από έναν Ρομαντικό

[Christos Pi]

Γενικά είμαι ένας τύπος ήπιων τόνων, μου αρέσει να παρατηρώ, να αντλώ τη γνώση, να την φιλτράρω κι έπειτα να την μοιράσω απλόχερα όπου κι όπως μπορώ...
Απεχθάνομαι τους "ξερόλες" και συνήθως σε μια παρέα θα με δεις να είμαι ο κομπάρσος και όχι ο πρωταγωνιστής, δεν λέω οτι είναι σωστό, απλά έτσι είμαι σαν χαρακτήρας κι έτσι λειτουργούσα πάντα
Στα 38 μου πια έχω καταπιαστεί με αρκετά πράγματα,είχα την ανάγκη να έχω ενδιαφέροντα και σαν ανασφαλής που ήμουν πάντα, το να μαθαίνω κάτι και να το εξελίσσω με γέμιζε αυτοπεποίθηση και με τόνωνε ηθικά.
Έχω κατά καιρούς ασχοληθεί με διάφορα hobbies και φυσικά με το ψάρεμα, το οποίο είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου, με συντρόφευε σε χαρές, λύπες, επιτυχίες και αποτυχίες.
Με το ψάρεμα ήρθα σε επαφή στην τρυφερή ηλικία των 9, όταν ο παππούς θέλοντας να έχουμε δημιουργικό χρόνο μαζί με έπαιρνε τα Σαββατοκύριακα μαζί του και σιγά σιγά με τεράστια υπομονή με έκανε να αγαπήσω το ψάρεμα, αλλά και να σέβομαι την θάλασσα.
Τα χρόνια πέρασαν, ο παππούς έφυγε, αλλά όλες οι γνώσεις του ζούνε μέσα μου, έτοιμες να περάσουν στην επόμενη γενιά...
Μετά την σκυτάλη στην γνώση πήρε ο πατέρας, ο οποίος με αναβάθμισε απο τα καρούλια στα καλάμια, απο τα διπλαράκια στα μονάγκιστρα και τα πολυάγκιστρα, απο τα σπαράκια και τις τσέρουλες στα Λαβράκια και τις Τσιπούρες. Ένας νέος κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου, ήθελα να βρίσκομαι συνέχεια στην θάλασσα και να δοκιμάζω τα νέα δεδομένα που διδάχτηκα...
Έπειτα, ήρθε αυτή η άτιμη ηλικία στην οποία αμφισβητείς τα πάντα, ακόμη κι αυτούς που αγαπάς, Στρατός, σχολές, μεροκάματο, έρωτες, ξενύχτια και οι γνώσεις του παππού και του πατέρα παραμερίστηκαν σε μια σκοτεινή αποθήκη ως ντεμοντέ...
Αργότερα τα χρόνια στην Αθήνα, δύσκολα, γεμάτα άγχος και τρέξιμο, μια ταχύτητα που δεν μπόρεσα να προσαρμόσω πάνω μου. Σε μία μου κλεφτή επιστροφή στον τόπο μου, κοίταξα αφηρημένα την θάλασσα και ξαναγέννησα τις εικόνες των δικών μου ανθρώπων. Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ πιο γαλήνια απο εκείνη τη στιγμή. Αποφάσισα οτι θα επιστρέψω πίσω εκεί που ανήκω και θα το παλέψω.
Έτσι κι έγινε...
Απο τα πρώτα πράγματα που έκανα ήταν να ψαρέψω, μου είχε λείψει τόσο πολύ, μόνο που ήθελα να εξελιχθώ κι άλλο να μάθω κι άλλα νέα πράγματα γι αυτό που αγαπώ. Η αναζήτηση στο internet είναι ένα τεράστιο προνόμιο που εγώ μικρός δεν είχα. Η γνώση μεταδιδόταν απο στόμα σε στόμα ή απο ατελείωτο ψάξιμο σε βιβλία και περιοδικά. Τώρα θα μου ήταν πολύ πιο εύκολο.
Όντως έμαθα άπειρα πράγματα και συνεχίζω να μαθαίνω, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους και ανταλλάξαμε πολλές απόψεις. Αλλα και κάποιες στιγμές αισθάνθηκα λίγος, μικρός, άσχετος...οτι δεν ανήκω στο χώρο...
Το τελευταίο μου και το πιο σημαντικό μάθημα το πήρα έξω απο τη θάλασσα... ειρωνία ε? Βλέπετε, στο internet υπάρχει μια άλλη κλίμακα ψαράδων, αυτοί που η ψαρευτική τους γνώση επεκτείνεται στα πανάκριβά τους καλάμια και στις selfie με μεγάλες τσιπούρες, η γνώση τους επεκτείνεται σε ελιτίστικες σνομπ συμπεριφορές και παρέες με μεγαλοπαράγοντες του χώρου...
Στο ότι πας να γράψεις θα κοιτάξουν να σε διορθώσουν γιατι αυτοί ξέρουν, φαίνεται και στις φωτο τους άλλωστε!
Για να μην το πάρουν κάποιοι προσωπικά, απλά θα αναφέρω οτι σε όλα τα hobbies τα ίδια συμβαίνουν ιντερνετικά, κάποτε ασχολιόμουν με την ποδηλασία, εκεί να δείτε ρατσισμό, άν δεν είχες την πανάκριβη κούρσα δεν ανήκες στην ελίτ τους...
Ή με το άτμισμα που ο άμοιρος αποφάσισα να κόψω το κωλοτσίγαρο γιατί δεν μπορούσα να ανέβω ούτε σκάλα, και εχω φρίξει με αυτά που διαβάζω και βλέπω..
Τελειώνοντας, τελικά μήπως πρέπει να το δούμε λίγο αλλιώς? Μήπως πρέπει να εκτιμούμε το οτι έιμαστε προνομιούχοι που μπορούμε και ξεσκάμε στη θάλασσα ψαρεύοντας? Μήπως να αρχίσουμε λίγο να λειτουργούμε πιο ρομαντικά σε αυτό που κάνουμε και να χρησιμοποιούμε το inernet για γνώση, εξέλιξη και καλή παρέα και όχι για επίδειξη και κομπλεξισμους?
Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλα τα είχα πολύ καιρό μέσα μου κι έπρεπε να τα βγάλω...
Και την επόμενη φορά που θα πάτε για ψάρεμα σκεφτείτε οτι κάπου εκεί γύρω τριγυρίζει ο Παππούς και δεν θα του αρέσουν καθόλου αυτά που βλέπει...

[kostas genikis]

Δεν θα διαφωνισω πουθενα αλλα πραγματικα σαν κατοχος εξοπλισμου πολλων ευρω πιστεψε με ποιο πολυ μπουλινγκ εχω φαει εγω απο οτι ο απλος ψαρας !Το τι εχω ακουσει σε παραλιες σε χωραφια αμα τα ακουγε ο οποιοσδηποτε φιλος πιστεψε με θα τα εβαζε φωτια !χαχαχαχαχαχαχαχα!
Καλα να περναμε ειναι η ουσια και αδιαφορητε για ολους αυτους ειναι ανακυκλωσιμοι απλα καθε λιγο καποιος εμφανιζετε και μετα εξαφανιζετε και απλα καποιος θα παρει την θεση του και ουτω καθε εξης !
Μην χαλατε την ζαχαρενια σας με δαυτους εκει εξω ειναι η αληθεια και μπορουμε να την ανακαλυψουμε με φιλους !
Το δυαδικτυο μονο μια προτροπη μπορει να σου δωσει να δοκιμασεις πραγματακια που ισως δεν ειχαν πεσει ποιο νωρις στην αντιληψη σου !Εκει εξω ειναι το σχολειο ουτε στις σελφι ουτε στα ακριβα η φθηνα εργαλεια αλλα στην δικη σου αληθεια και πως την αντιμετωπιζεις στην εκαστοτε στιγμη !
Το θεμα ειναι να περνας εσυ καλα και να απολαμβανεις την καθε στιγμη διπλα στην θαλασσα !

[Christos Pi]

Α βρε Κωστή, εσένα να ξέρεις σε έχω πολύ ψηλά στην εκτίμησή μου, όχι μόνο για τα απίστευτα χιλιόμετρα και ωράρια που έχεις κάνει στη θάλασσα, αλλά και για τον δοτικό χαρακτήρα σου. Θυμάμαι ένα βράδυ που ψαρέψαμε μαζί πόσες ώρες μιλάγαμε και μου έλυσες αρκετές απορίες που είχα στο θέμα των βολών! Απλά Respect.
Για να μην παρεξηγηθώ, δέν τα χω βάλει με όσους έχουν ακριβό εξοπλισμό, κι εγώ ο ίδιος έχω ρίξει χρήματα για να αναβαθμιστώ και συνέχεια αναβαθμίζομαι. Αλλα τον διπλανό μου που ψαρεύει με τις καρούλες ή με τα κινέζικα καλάμια θα τον σεβαστώ, δεν θα τον χλευάσω...
Ή κάποιον νέο που προσπαθεί να μάθει πράγματα ή ακόμη κι έναν καλό ψαρότοπο δεν θα κοιτάξω να τον σνομπάρω ή να τον παραπλανήσω να πάει αλλού για να μην μου πάρει τα ψάρια γιατί μου έχει συμβεί κι αυτό παιδια

[Tasos Potoudis]

Αυτή είναι η Ελλάδα μας δυστυχώς σε όλες τις πτυχές τις.
Το είπες, από ποδηλασία μέχρι τα καφενεία...
Η παιδεία η κουλτούρα των γονιών φταίει για αυτό που ζούμε.
Πολλοί από μας είναι καλοί άνθρωποι κατά βάθος αλλά το κόμπλεξ τα απωθημένα κ η έλλειψη διάκρισης παράγουν κυματισμούς στην αύρα τους...
Γαληνιες αυρες είναι το ζητούμενο
Είμαστε εδώ γιατί αυτή η αύρα υπάρχει από τον δημιουργό του χώρου κ μεταδίδεται..
Τυχεροί είμαστε που έχουμε μια τέτοια πόρτα στο διαδίκτυο αλλιώς πολλοί από μας θα τα είχαμε κλείσει όλα.

[Tasos Potoudis]

Επίσης αυτό που λέει ο Κωστής παρουσιάζει ολοκληρωμένα τη διάσταση μας!!
" δε μας πιάνεις πουθενά "
Σε υποβιβάζω για να νιώσω καλύτερα.
Και μόνο με τον τρόπο μου γίνονται τα πράγματα...,δεν έχει άλλο δρόμο η ζωή.

[Christos Pi]

Αυτή είναι η Ελλάδα μας δυστυχώς σε όλες τις πτυχές τις.
Πολλοί από μας είναι καλοί άνθρωποι κατά βάθος αλλά το κόμπλεξ τα απωθημένα κ η έλλειψη διάκρισης παράγουν κυματισμούς στην αύρα τους...

Εδώ τα είπες όλα φίλε Τάσο...

[Constantine Palivakis]

Αυτοί είναι οι φίλοι μου...Ολε!!!
Σας αγαπάω ψαρωμενοι

[BadKarma]

Προσωπικά μου λείπουν οι εποχές από 2005-2010 όπου ήξερα περισσότερα για το ψάρεμα από ότι τα εργαλεία του. Νομίζω ότι όσα περισσότερο μαθαίνω για τα εργαλεία και τις τεχνικές, τόσο περισσότερο ξεμακραίνω από την ουσία γιατί τελικά πολλές φορές δεν πάμε για να ψαρέψουμε εμείς αλλά πάμε τα εργαλεία μας για ψάρεμα.

Τέλος θα ήθελα να προσθέσω και το παρακάτω το οποίο ανέβασα εχθές-προχθές στην ομάδα μου στο facebook:

Ένα respect σε όσους δεν έχουν την θάλασσα στα πόδια τους και κάνουν αρκετά χιλιόμετρα για να την χαρούν.

Σε όσους και σε αυτές τις δύσκολες εποχές πολεμάνε με τα πορτοφόλια τους, πολεμάνε με τη δουλειά τους, πολεμάνε και με την οικογένειά τους την ίδια μερικές φορές για να εξασφαλίσουν τα εφόδια και κάποιες ώρες για ένα ακόμα ψάρεμα.

Ώρες που σπαταλάνε σε μεγάλο βαθμό πηγαίνοντας για ψάρεμα και όχι στο ψάρεμα το ίδιο.

Και θαρρώ τελικά ότι ο μεγαλύτερος πόλεμος είναι με τον εγωισμό τους γιατί εάν είσαι μακριά από την γαλανή τα αποτελέσματα συνήθως έρχονται πολύ πιο δύσκολα.

Καλές νίκες παιδιά.

[path]

Φίλε Χρήστο, κάπως έτσι όπως τα περιέγραψες είναι τα πράγματα για πολλούς από μας.. Το ψάρεμα θα έπρεπε για όλους μας να σημαίνει το ίδιο πράγμα, αλλά δυστυχώς δεν είναι καθόλου έτσι.

Είναι πολλοί αυτοί αυτοί που το σφετερίστηκαν, προκειμένου να έχουν οικονομικό όφελος. Σου πετάνε και 5-10 φωτογραφίες με ψάρια που έχουν πιάσει (ή δεν έχουν πιάσει.. ξέρω άνθρωπο που έχει φίλο ψαρά και δανείζεται τα ψάρια του για να τα φωτογραφήσει..) και ανεβαίνει το status τους. Οπότε λέει ο αδαής, αυτός είναι γνώστης, αυτόν θα ακούσω. Πάρε λοιπόν καλάμια, μηχανάκια, παρελκόμενα, βαρκάκια, σεμινάρια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, προκειμένου να γίνεις μεγάλος και τρανός σαν κι εμένα.
Στην κατηγορία αυτών που θέλουν να έχουν οικονομικό όφελος χωρίς να είναι επαγγελματίες ανήκουν και όλοι αυτοί που πουλάνε ψάρια τα οποία έχουν πιαστεί είτε με νόμιμο είτε συνηθέστερα με παράνομο τρόπο. Το κόστος που έχουν αυτοί που ακολουθούν αυτό το μονοπάτι είναι ότι χάνουν τη μαγεία του ψαρέματος και το μόνο που βλέπουν στην άκρη της αρματωσιάς τους είναι ευρώ.

Είναι και άλλοι που το κάνουν για προσωπική προβολή. Δαπανούν τεράστια ποσά για να κάνουν ένα τόσο απλό πράγμα που το μόνο που θέλει είναι αγάπη. Έχω τον τάδε εξοπλισμό που κοστίζει τόσα λεφτά και έτσι μπορώ να κάνω βολές στα 150 μέτρα και εσύ ποιος είπαμε ότι είσαι??? Και αν τους τύχει μια καλή μέρα προσπαθούν να βγάλουν έξω ολόκληρη τη θάλασσα αν είναι δυνατόν..

Είναι και οι λεγόμενοι "αθλητές" αυτοί που πάνε σε αγώνες με τις εμφανίσεις, βγάζουν τα χαρακάκια για να μετρήσουν ποιος το έχει πιο μεγάλο (το ψάρι πάντα) προσπαθώντας με λεπτές πετονίτσες στα πλαίσια του αθλητικού ιδεώδους ώστε να έχει και το ψάρι τις ευκαιρίες του, να φέρουν έξω το θηρίο. Για να σηκώσουν την κούπα και να αποδείξουν σε όλους το ποιοι είναι αυτοί και ποιοι οι υπόλοιποι. Αυτοί οι αθλητές λέω, με τις μπυροκοιλιές, που δεν μπορούν να σκαρφαλώσουν πάνω σε μια πέτρα χωρίς να πονέσουν τα γόνατά τους.

Δεν έχω κάτι με αυτούς που προσπαθούν να βγάλουν με κάποιο τρόπο λεφτά, αρκεί να το λένε ξεκάθαρα και όχι να κρύβονται δήθεν μοιράζοντας απλόχερα τη γνώση και κοροϊδεύοντας τον κόσμο. Γενικώς δεν έχω τίποτα με κανέναν αρκεί να μην κάνει κακό στη θάλασσα.

Το ψάρεμα για μένα είναι απλά ψάρεμα. Δεν είναι άθλημα, δεν είναι επίδειξη εγωισμού, ούτε και μέσο βιοπορισμού. Είναι ανάγκη, είναι ένστικτο, είναι αυτό που θέλω. Δε θα κρατήσω ποτέ ψάρι που θα χρειαστεί να το ζυγίσω ή να το μετρήσω για να δω αν είμαι μέσα στα επιτρεπτά όρια, γιατί τα δικά μου επιτρεπτά όρια είναι πολύ διαφορετικά από αυτά της νομοθεσίας.. Και ξέρεις γιατί φίλε μου ψαρά? Γιατί όταν πάω για ψάρεμα ξέρω ότι πάω να κάνω φόνο. Πολύ σπάνια θα χάσω πια ψάρι, γιατί πλέον πρώτα κοιτάω με ποιον τρόπο θα καταφέρω να κάνω δικό μου το πολυπόθητο θήραμα και μετά θα προσπαθήσω να το πιάσω. Ξέρω ότι το πονάω και ότι κάνω κακό και θέλω να το φέρω γρήγορα κοντά μου να το θανατώσω. Δεν έχει ούτε ευκαιρίες ούτε τίποτα. Φαντάσου να υπήρχε "αθλητικό κυνήγι"... Θα πηγαίναμε με μπεκατσόβολα να χτυπάμε αγριογούρουνα προκειμένου να τα τραυματίσουμε χωρίς να τα σκοτώσουμε...Αθλητικό ιδεώδες.

Απλά πήγαινε γαι ψάρεμα και μη σε ενδιαφέρει κανένας και τίποτα. Σεβάσου και θα ανταμειφθείς.

[Constantine Palivakis]

Θωμά έψαχνα να βρω εκεί που λεει ευχαριστώ να σου κάνω ουαου ρε
Απο τα πιο ωραία ποστ και φυσικά επειδή δεν φοράω καπέλο σου κάνω υπόκλιση αδερφέ. Αυτό είναι ψ άρωμα!

[path]

Ευχαριστώ φιλαράκι. Όπως είπε και το παιδί που έγραψε αυτό το ωραίο άρθρο είναι πράγματα που θέλεις να τα βγάλεις από μέσα σου, γιατί απλά είναι η αλήθεια. Η δική μου αλήθεια και πολλών άλλων εύχομαι.